Właściwości obiektu window:

Metody:
alert – Tworzy okienko dialogowe z alertem
close – Zamyka dokument
confirm – Tworzy okienko dialogowe z potwierdzeniem – z przyciskami OK i Cancel
open – Otwiera nowe okno
prompt – Tworzy okienko dialogowe zachęcające do wprowadzenia jakichś danych
setTimeout – Wykonuje skrypt JavaScript po upłynięciu podanej liczby milisekund
clearTimeout – Przerywa polecenie setTimeout

Przykład:

<script type=”text/ javascript”>
var test=confirm („Test okienka decyzyjnego: ” ) ;
if (test==true) {
document. write („Został kliknięty przycisk OK. „);
}
else {
document. write („Został kliknięty Przycisk Anuluj .” ) ;
)
</script>

Właściwości obiektu location:

Metody:

assign(URL) – ładuje nową stronę o adresie URL
reload() – przeładowanie bieżącej strony
replace(URL) – zastąpienie bieżącej strony stroną o adresie URL

Przykład:

<script type=”text/javaascript”>
function przekierowanie ( ) {
window.locationaton.replace („http://www.wsip.pl/”);
}
setTimeout („przekierowanie () ;”, 10000);
document.write(„Za 10 s. nastąpi przekierowanie na stronę
<br>”);
document.write („www.wsip.pl”) ;
</script>

Właściwości obiektu location:

Metody:

clear,
close,
open,
write,
writeln

Własności:

length – zwraca wartość liczbową charakteryzującą liczbę znaków w łańcuchu

Metody:

anchor(nazwa) – Czyni ze stringu kotwicę
big() – Nadaje atrybut big
blink() – Nadaje atrybut blink
bold() – Nadaje atrybut bold
charAt(indeks) – pobiera znak z pewnej pozycji stringu
fixed() – Wyświetla string za pomocą atrybutu TT
fontcolor(kolor) – Określa kolor stringu
fontsize(wielkość) – Określa wielkość czcionki w stringu
indexOf(łańcuch,indeks) – Szuka pierwszego wystąpienia poszukiwanej wartości w stringu
italics() – Nadaje strybut italics
lastIndexOf(łańcuch,indeks) – Szuka ostatniego wystąpienia poszukiwanej wartości w stringu
link(href) – Czyni ze stringu odsyłacz
small() – Nadaje atrybut small
strike() – Nadaje atrybut strike through (linia przekreślająca ciąg)
sub() – Nadaje atrybut subscript
substring(indeksPoczątku,indeksKońca) – Zwraca łańcuch rozpoczynający się od pewnego znaku i kończący na innym znaku
sup() – Nadaje atrybut superscript
toLowerCase() – Nadaje atrybut lower case
toUpperCase() – Nadaje atrybut upper case

Właściwości obiektu date:

Obiekt date jest bardzo użyteczną i wyrafinowaną funkcją. Pozwala ci pracować z datą i czasem – latami, dniami, godzinami, minutami, sekundami etc. JavaScript przechowuje daty jako liczby milisekund, które upłynęły od 1 stycznia 19700, g. 00:00:00.:

Metody:
getDate() – Wyświetla dzień miesiąca dla ustalonej daty (liczba całkowita z zakresu 1-31)
getDay() – Wyświetla dzień tygodnia dla ustalonej daty (liczba całkowita, od 0=Niedziela do 6=Sobota)
getHours() – Wyświetla godzinę dla ustalonej daty (liczba całkowita z zakresu 0-23)
getMinutes() – Wyświetla minuty dla ustalonej daty (liczba całkowita z zakresu 0-59)
getMonth() – Wyświetla miesiąc dla ustalonej daty (liczba całkowita z zakresu 0=Styczeń – 11=Grudzień)
getSeconds() – Wyświetla sekundy dla bieżącego czasu (liczba całkowita z zakresu 0-59)
getTime() – Pokazuje ustaloną datę z użyciem liczb (liczba milisekund od 1 stycznia 1970 00:00:00)
getTimezoneOffset() – Wyświetla w minutach różnicę czasu między czasem lokalnym i czasem Greenwich (GMT)
getYear() – Wyświetla rok dla ustalonej daty (liczba dwucyfrowa)
parse() – Wyświetla liczbę milisekund od 1/1/70 00:00:00 do podanej daty
setDate() – Ustawia dzień miesiąca dla aktualnego obiektu date
setHours() – Ustawia godzinę dla aktualnego obiektu date
setMinutes() – Ustawia minuty dla aktualnego obiektu date
setMonth() – Ustawia miesiąc dla aktualnego obiektu date
SetSeconds() – Ustawia liczbę sekund dla aktualnego obiektu date
setTime() – Ustawia datę i godzinę dla aktualnego obiektu date, w milisekundach od 1/1/70 00:00:00
setYear() – Ustawia rok dla aktualnego obiektu date (rok jest liczbą całkowitą większą od 1900)
toGMTString() – Zwraca aktualną datę i czas z użyciem G.M.T. (Greenwich Mean Time)
toLocaleString() – Zwraca aktualną datę i godzinę z użyciem bieżącej lokalizacji użytkownika
UTC() – Wyświetla liczbę milisekund od 1/1/70 00:00:00 z użyciem G.M.T.

Właściwości obiektu math:

E – Zwraca stałą Eulera, która wynosi ok. 2.718
LN2 – Zwraca logarytm dwóch, tj. ok. 0.693
LN10 – Zwraca logarytm z dziesięciu, tj. ok. 2.302
LOG2E – Zwraca logarytm o podstawie 2 z liczby E, czyli ok. 1.442
LOG10E – Zwraca logarytm o podstawie 10 z E, czyli ok. 0.434
PI – Zwraca wartość liczby Pi, czyli ok. 3.14159
SQRT1_2 – Zwraca pierwiastek kwadratowy z 0.5, czyli ok. 0.707
SQRT2 – Zwraca pierwiastek kwadratowy z 2, czyli ok. 1.414

Metody:
abs(liczba) – Zwraca wartość absolutną liczby
acos(liczba) – Zwraca arcus cosinus z liczby (podanej w radianach)
asin(liczba) – Zwraca arcus sinus z liczby (podanej w radianach)
atan(liczba) – Zwraca arcus tangens z liczby (podanej w radianach)
ceil(liczba) – Zwraca najmniejszą liczbę całkowitą, większą lub równą podanej liczbie
cos(liczba) – Zwraca cosinus liczby (podanej w radianach)
exp(liczba) – Zwraca wartość E podniesionej do potęgi wyrażonej podanym argumentem
floor(liczba) – Zwraca największą liczbę całkowitą mniejszą lub równą podanej liczbie
log(liczba) – Zwraca logarytm naturalny liczby
max(liczba1,liczba2) – Zwraca większą z dwóch liczb
min(liczba1,liczba2) – Zwraca mniejszą z dwóch liczb
pow(liczba1,liczba2) – Zwraca wartość liczby1 podniesionej do potęgi liczby2
random() – Zwraca wartość pseudolosową z przedziału 0-1
round(liczba) – Zwraca zaokrąglenie danej liczby do najbliższej liczby całkowitej
sin(liczba) – Zwraca sinus liczby (podanej w radianach)
sqrt(liczba) – Zwraca pierwiaastek kwadratowy liczby
tan(liczba) – Zwraca tangens liczby (podanej w radianach)

. Obiekty.

Czasami zachodzi sytuacja, w której potrzeba nam „zmiennej” bardziej szczegółowo opisującej rzecz, stan, osobę czy zjawisko której dotyczy. Jeżeli opisujemy np. samochód, to nie wystarczy nam, gdy podamy tylko rok produkcji, tylko jego markę, lub maksymalną prędkość, czy pojemność silnika. Chcielibyśmy mieć możliwość opisania wszystkich właściwości samochodu, jakie nam będą potrzebne i jednocześnie przy tym nie robić bałaganu w kodzie, poprzez wiele niepotrzebnych zmiennych, lub innych zastępczych rozwiązań, typu tablice. Do tego właśnie służą obiekty. Odzwierciedlają one „coś” ze świata rzeczywistego w świat komputera.

Obiekty są konstrukcjami programistycznymi posiadającymi tzw. właściwości, którymi mogą być zmienne lub inne obiekty. Z obiektami powiązane są funkcje wykonujące operacje na jego właściwościach, a nazywamy je metodami. Do właściwości danego obiektu możemy się dostać używając zapisu:
nazwa_obiektu.nazwa_właściwości
Np. jeśli mamy obiekt „auto”, może on mieć właściwości: marka, rok, cena. Aby określić właściwości naszego obiektu będziemy musieli wykonać instrukcje:

Można również skorzystać z innej notacji w zależności od upodobań:
nazwa_obiektu[nazwa_właściwości]
np. auto[cena]

Aby korzystać z obiektów w naszych skryptach, musimy go zdefiniować, tworząc funkcję zwaną konstruktorem, a następnie powołać do życia za pomocą operatora new.

Jednak takie wyciąganie danych z obiektów wcale nie czyni ich wygodnymi w użyciu – właśnie dlatego mamy dodatkowo możliwość zdefiniowania metod. Do naszego przykładu dodamy metody wyświetlające właściwości naszych obiektów. Modyfikujemy kod tak jak poniżej: